در بیست و هشتمین المپیاد علمی کشور

آقای علی رضایی از دانشجویان برتر دانشکده علوم قرآنی شیراز در بیست و هشتمین المپیاد علمی کشوری رتبه اول و مدال طلا را به خود اختصاص داد.

وی در گفت و گو با خبرنگار ایحا اظهار کرد:در خانواده ای مذهبی در شهر شیراز به دنیا آمده و هم اکنون نیز که متاهل می‌باشم به حمدالله خانوادهای مقید دارم. بعد از اخذ مدرک دیپلم در کنار کمک به پدرم مدرک کاردانی برق گرفتم؛ نیاز پدر به کمک حقیر موجب شد تا از دوران نوجوانی در خدمت ایشان مشغول به کار باشم.

وی در خصوص انتخاب رشته علوم قرآن و حدیث گفت :علاقه شدید و وافر حقیر به مطالعات دینی، مربوط به دوران نوجوانی می‌شود. از آن زمان تا به امروز این علاقه بیشتر و عمیق تر شده است. یکی از مشکلاتی که در مطالعاتم وجود داشت گسستگی مطالب بود، لذا تصمیم گرفتم به شکلی آکادمیک به مطالعاتم سروسامان دهم. اما دلیل اصلی ورودم این نبود بلکه از نظر خودم اتفاقی، ولی در طول این چهار‌سال با اتفاقاتی که رخ داد مطمئن شدم که کاملا برنامه ریزی شده توسط خداوند حکیم، وارد این دانشگاه و رشته شدم. هنوز که هنوز است تمام حکمت‌های نهفته در این اتفاق، برایم آشکار نشده. با اینحال حضور و حمایت و تشویق الهی در آن کاملا مشهود و موجبات ادامه مسیر را برایم میسر کرده است.

رضایی افزود: از کودکی به درس و مدرسه علاقه مند بودم و در ایام عید و تابستان برعکس بقیه بچه ها، دچار افسردگی دوری از مدرسه و درس می‌شدم. در تمام مقاطع تحصیلی جزء نفرات برتر مدرسه بودم. دلیل اصلی انتخاب رشته ریاضی فیزیک و بعد از آن رشته برق در دانشگاه، اختصاص این رشته‌ها به دانش آموزان برتر بوده و توصیه مشاوران مدرسه نیز همین نکته بود. واقعا ریاضی و فیزیک را دوست داشتم ولی آنچه ذهن مرا از دوران نوجوانی تا به امروز به خود مشغول کرده، فلسفه وجودی دنیا و مافیها و سوالاتی از این دست بود. اکثر کتابهای شهید مطهری را در دوره راهنمایی خوانده بودم.

دانشجوی دانشکده علوم قرآنی شیراز ادامه داد: واقعا تا ابد مدیون علامه طباطبایی هستم. این بیست جلد چنان مرا جذب خود کرد که حداقل روزی صد صفحه از آن را در کوچکترین فرصتی که در محل کار پیدا می‌کردم می‌خواندم.  این را به جرأت می‌توانم بگویم که در طول عمر، هیچ دورانی نبوده که مشغول به مطالعه کتاب یا تفکر درباره موضوعات بنیادی نگذرانده باشم. ساعتها راه می‌رفتم و فکر می‌کردم و از اینکار لذت می‌بردم.

وی افزود: چندین مرتبه تصمیم گرفتم که حوزه علمیه بروم، ولی به دلایل واهی، اعم از بالا بودن سن یا ایجاد موانعی دیگر، کار به سرانجام نرسید. حتی حاضر شدم به حوزهٔ آزاد بروم، ولی آنجا هم با مشکلات متعددی مواجه شدم. البته همیشه اعتقادم این است که لیاقت سربازی صاحب الزمان (عج) را نداشتم و ندارم. کتاب های متعددی در باب اخلاق و فلسفه و عرفان اسلامی مطالعه و سعی کردم خود را در مقابل شبهاتی که از هر سو حمله ور می‌شدند حفاظت کنم.نمی‌دانم که در پس این تشنگی که خداوند در وجودم قرار داده بود چقدر توانستم درست عمل کنم؟

دانشجوی دانشکده علوم قرآنی شیراز در خصوص انتخاب دانشکده علوم قرآنی گفت: چند سال پیش به پیشنهاد یکی از اعضای خانواده که در دانشکده علوم قرآنی تحصیل می‌کردند در دانشکده ثبت نام کردم. بدلیل سن بالایی که داشتم به هیچ عنوان به دنبال کسب منفعت مادی نبودم، صرفا به‌خاطر علاقه به این مباحث و تجربه کردن مطالعه آکادمیک، برخلاف مطالعاتی که تا به حال داشتم وارد این دانشکده شدم.از بدو ورود تا به امروز بدلایل مختلف، چندین و چند بار قصد خروج‌ داشتم، ولی خداوند به اراده خویش، شرایطی را ایجاد کرد که منصرف شده و به ادامه تحصیل بپردازم. مطمئن شدم که حکمت الهی پشت ماجراست که در اوج توان و نشاط نوجوانی و جوانی امکان ادامه تحصیل برایم فراهم نشد و در این سن، شرایط فراهم شده است. واقعا کرونا برای ادامه تحصیل‌ من، نقش معجزه را داشته است و خیلی عوامل دیگر.

علی رضایی با توجه به موفقیت در المپیاد ضمن ارائه توصیه هایی به سایر دانشجویان، گفت: از این نکته نباید غفلت ورزید که برای محقق شدن هر امری، اراده و تلاش انسان، حداکثر می‌تواند شرط لازم باشد. این سخن امام(ره) که بر گرفته از قرآن و عترت است، همیشه باید سرلوحه ما باشد: «ما مامور به وظیفه ایم نه نتیجه». حقیقتا بعضی مواقع، افراد وظیفه خود را به خوبی انجام می‌دهند، اما حکمت الهی ایجاب می‌کند که نتیجه‌ای دیگر رقم بخورد.

وی ادامه دادر: با این مقدمه توصیه حقیر به عزیزانم این است که جهت موفقیت در المپیاد، نگاه تحلیلی به مباحث علوم قرآن و حدیث و تفسیر، داشته باشند. اصلا مباحث غیر تحلیلی و به اصطلاح حفظی را زیاد مورد عنایت قرار ندهند. در جلسه امتحان هم سعی کنند از فکر و تحلیل خود و مطالبی که در منابع المپیاد مطالعه کرده‌اند، از هر دو، کمک گرفته و جواب سوالات را بدهند. باور کنید که افتخار واقعی سربلندی در پیشگاه الهی است که آنهم با انجام وظیفه در حد توان بدست می‌آید.

علی رضایی درخصوص مهمترین عوامل علاقمندی و پشتکار خویش، اظهار کرد:پشتکار، صفت افرادی است که احساس مسئولیت دارند. دانش آموزی که نسبت به والدین خود احساس مسئولیت می کند نمی تواند درس نخواند. او می‌داند که وظیفه او درس خواندن است. در مقابل پدر و مادر که شبانه روز در حال کار و فعالیت هستند، خودش را مسئول می‌بیند.

رضایی افزود: شاید در ذهن افرادی این شبهه باشد که این رشته جایگاه اجتماعی و آینده مشخصی در جامعه ندارد. کته اول اینکه برعکس آنچه جاافتاده، انتخاب یک رشته خاص به معنی پایان انتخاب و از دست دادن همه فرصتها نیست. شما می‌توانید تا پایان عمرت در هر سنی که باشید تحصیل کنید. رشته‌های مختلف را بخوانید و در پی کسب دانش باشید. چه اشکالی دارد کسی در چندین رشته مختلف متخصص باشد؟ فرضا پزشکی خواندی ولی دوست داری در مهندسی برق هم متخصص شوی. یا از الهیات و فلسفه و اقتصاد و غیره هم بدانی، اشکالش کجاست؟ در زمانی نه چندان دور، اکثر علما در تمام زمینه‌ها مطالعه می‌کردند و تبدیل به انسانی با دید وسیع و جامع می‌شدند.  نکته دیگر اینکه به قول علامه حسن زاده همین که علمی آموختی، جایزه و نتیجه را گرفتی، آن علم، جزئی از وجودت شد و رشد کردی.

وی تصریح کرد: خیلی اشتباه است که معنویت علم آموزی با معاش گره زده شود. برای معاش برو کاسبی کن، تدریس کن، کارگری کن و هر کاری که امکانش با توجه به شرایط خانوادگی برایت میسر است انجام بده ولی علم بیاموز تا انسانیت در درونت رشد کند و از حیوانیت بدر آیی. یادت نرود که انسان هستی و برای ابد آفریده شده‌ای. آیا کسانی که فقط چهار سال تا هشت سال درس می‌خوانند تا صرفا مدرکی بگیرند که استخدام شوند، هدف از آمدنشان به این دنیا را درست فهمیده اند؟ هدف این است که انسان شویم. ما آنقدری که به فکر بیمه کردن جسمانیت خود هستیم به فکر حفاظت از روح انسانی و ان شاء الله روح الهی خود نیستیم، و این اشتباه است.

دانشجوی برتر المپیاد علمی کشوری اظهار کرد: با وجود مطالبی که عرض شد، با نیاز مبرمی که آموزش و پرورش و آموزش عالی به این رشته دارد، دانش آموختگان این رشته بهتر از دیگر رشته‌ها جذب می‌شوند، ولی با اینحال نگاه مادی به این رشته، به نوعی کوته‌بینی است.

وی در پایان در چند نکته توصیه هایی به دانشجویان چنین گفت: تا زمانی که به دنبال دنیا باشی، دنیا به تو پشت کرده و فرار می‌کند، و زمانی که تو به او پشت می‌کنی او به دنبال تو می‌دود، چون کار دنیا، ایجاد طمع است. و به جنگ قضا و قدر الهی نروید که بلاشک شکست خواهید خورد. خداوند در نهایت محبت و حکمت، شرایط رشد ما را فراهم کرده، پس شکرگزار و مصمم در این مسیر رهوار، عاشقانه قدم بردارید و به ملامت ملامتگران اعتنایی نکنید.