دکتر علیرضا کاوند عضو هیأت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، یادداشتی با عنوان: تحلیل روایت: فمن اَمَر بالمعروف، شَدّ ظهور المؤمنین هر که مردم را به نیکی فراخوانَد، پشتوانه مؤمنان را استوار می‌سازد. (نهج البلاغه، حکمت ۳۱) در اختیار ایحا قرار داد: 

عضو هیأت علمی دانشگاه با اشاره به حدیثی از امیرمؤمنان علی علیه السلام در مورد امر به معروف بیان داشت: در این سخن، امام علی علیه‌ السلام پیوندی میان امر به معروف و توانمندی جامعه مؤمنان برقرار می‌کند.عبارت «شَدَّ ظُهورَ المؤمنین» در زبان عربی اشاره دارد به محکم شدن پشت و پناه کسی؛ یعنی قدرت یافتن، استقامت، و ایستادگی جمعی.به بیان دیگر، کسی که دیگران را به کارهای پسندیده تشویق می‌کند، در واقع نیروی ایمان و وحدت را در میان اهل ایمان تقویت می‌نماید. امر به معروف، فقط یک وظیفه فردی نیست؛ روح جمعی جامعه دینی را زنده نگه می‌دارد. وقتی مردم خیرخواهی را وظیفه خود بدانند و نسبت به یکدیگر بی‌تفاوت نباشند، نوعی اعتماد و همدلی ایمانی پدید می‌آید که همچون دیواری محکم، جامعه را در برابر لغزش و فساد محافظت می‌کند. اما اگر این فریضه ترک شود، مرز میان خوبی و بدی کم‌رنگ می‌گردد و در نتیجه پشت ایمان جمعی خم می‌شود؛ یعنی نیروی همبستگی و غیرت دینی از میان می‌رود. تشویق به نیکی‌ها موجب دلگرمی و انگیزه در مؤمنان می‌شود.انسان وقتی ببیند دیگران نیز او را در مسیر درست تأیید و همراهی می‌کنند، احساس تکیه‌گاه و پشتیبانی روحی می‌کند. این حمایت درونی، همان قدرتی است که امام از آن به عنوان «استواری پشت مؤمنان» یاد کرده است. قرآن کریم می‌فرماید: «وَالمُؤمِنونَ وَالمُؤمِناتُ بَعضُهُم أَولِیاءُ بَعضٍ، یَأمُرونَ بِالمَعروفِ وَیَنهَونَ عَنِ المُنکَر» (توبه/ ۷۱) این آیه نشان می‌دهد که پیوند دوستی و ولایت میان مؤمنان از راه امر به معروف و نهی از منکر تحقق می‌یابد. در نتیجه ورایت به این معناست که هر چه این روح خیرخواهی در جامعه قوی‌تر باشد، پیوند ایمان و برادری نیز مستحکم‌تر می‌شود.امر به معروف ستون استقامت جامعه مؤمنان است. هر دعوت به خیر، به نوعی تقویت ایمان جمعی است.بی‌تفاوتی در برابر خطاها، سبب سستی و ازهم‌پاشیدگی اجتماع دینی می‌گردد.هر مؤمن با یادآوری نیکی‌ها، به استواری امت اسلامی یاری می‌رساند.